Zorlu koşunun ne kadar olduğuyla ilgili şikâyette - ve hatta en şanslı koşucu bile çok sayıda kavrama sahiptir - ne kadar iyi bir görme yeteneğine sahip olduğunuzu kabul etmek kolaydır. Bu sadece manzaranın tadını çıkarmak ve doğru yolda kalmak gibi değil, aynı zamanda koşularınızı doğru bir şekilde hızlandırmak ve düzenli bir eğitim programına sadık kalmak gibi.
33 yaşındaki Mark Rogerson, bir göz doktorunun iki gözünde retinayı ayırdığını gördükten sonra aniden görüşünü kaybetti. Buna rağmen Rogerson, Royal National Institute of Blind People (RNIB) için para toplamak üzere 2018'de üçüncü Londra Maratonu ile üst üste mücadele etmeye hazırlanıyor.
Bu takdire şayan bir taahhüdü göz önünde bulundurarak, o zaten hevesli bir koşucu olduğunu varsayabilir. Öyle değil.
Rogerson, “Sadece görüşümü kaybettikten sonra koşmaya başladım” dedi.
“Ablam ve annemden ilham aldım. Görüşümü kaybettikten sonra, bana bakan yardımseverlik için para toplamak için yarım maraton yaptılar. Çalışmayı kimin yaptıracağına karar verdim, bu yüzden 10K yaptım ve buna nasıl girdim.”
Başlangıçta sadece yardım için para toplamak için kaydolmasına rağmen, Rogerson hızla koşmanın diğer faydaları sağladığını fark etti.
TAVSİYE: Londra Maratonu 2018 için Bir Yardım Yeri Nasıl Gidilir?
Rogerson, “Bir kere girdiğimde bunun iyi bir kaçış olduğunu gördüm” diyor. “Görme kaybıyla uğraşmak zordu ve koşmak bana odaklanmak için başka bir şey verdi. Çalışırken, sorunlarınızı düşünmek yerine fikrinizi temizleyebilir ve ne yaptığınızı düşünebilirsiniz.
“Koşu size bu kadar iyi hissettiren faktör veriyor - bitirdikten sonra kendim hakkında daha iyi ve daha iyi hissediyorum.”
Her ne kadar Rogerson sol gözünde hala belli bir görüşe sahip olsa da, vizyonu rehber olmadan koşmaya yetecek kadar iyi değildir.
Rogerson, “Sağ gözümde hiçbir vizyonum yok ve solda çevresel görüş yok” diyor.
“Sol gözümde biraz merkezi görüş var. Görebildiğim oldukça açık, ama sadece dar bir tünel. Ayrıca ışık hassasiyetim var, yani karanlık camlarda koşmam gerekiyor. Çok parlak veya karanlık olmamayı tercih ederim - benim için mükemmel şartlar, muhtemelen İngiltere'de yaşayan bir gri gökyüzü.”
Görme kaybı, koşuya ayak uydurmaya çalışırken de bir meydan okuma sağlar.
“Açıkçası birçok kişi koşu saatlerini ve çalışan uygulamaları kullanıyor, ancak vizyonum zayıf olduğu için yapmak istediğim son şey yüzümün önünde bir saat izliyor.” Diyor Rogerson.
“Bu, en büyük sorunlardan biri ve koşuculara yol gösterme yollarından biri, çünkü size ne tür bir hızda çalıştığınızı söyleyebilirler.”
Rogerson, 2016 yılında ilk Londra Maratonu'nu kız kardeşi Sarah ile birlikte koşturdu ve ardından 2017'de bir arkadaşı Mark Murray'le koştu. Diğer birçok maraton koşucusu gibi, Murray bir gece dışarıda olayın içinden konuştu.
Murray, “Dışarıdaydık ve birkaç içki içtik” diyor. “İçtiğim daha fazla içecek, daha emin olduğumu anladım, kesinlikle bir maraton yapabilirdim.
“Mark, Londra Maratonunu yaptığımızı söylemek için sabahtan sonra mesaj attı. Geri dönemeydim - aç kaldım ve maratonu koşmam gerekiyordu!”
Maraton yolculuğuna hayırlı bir şekilde başlamasına rağmen Murray, Rogerson'a koşarak rehberlik etme deneyiminden keyif aldı.
Murray, “olduğu kadar zor, koşunun kendisi inanılmaz bir deneyimdi” diyor. “Londra halkı inanılmaz. Bir noktada birisi bana bir dilim pizza sundu! Tam olarak ihtiyacım olan şey tam olarak değil, teklif edilmek güzeldi.
“Televizyonda seyrediyorsunuz ve sadece aynı değil. Gittiğin her insan, ismini bağırıyorlar, mücadele ederken devam etmeni söylüyorlar.”
Üst üste üç yıl boyunca kaydolduğunu düşünerek beklediğiniz gibi, Rogerson da benzer şekilde Londra Maratonu'na hayran kaldı.
Rogerson, “Sadece yarışın tüm atmosferi” diyor. “Sadece onu seviyorum. Ve bu hedefe sahip olmayı seviyorum çünkü gerçekten tembelim ve odaklanmak için bir şeye ihtiyacım var.”
Ancak, Londra Maratonu'ndaki insanların büyük bir çoğunluğu Rogerson ve onun rehber koşucu için bir meydan okuma sunuyor.
Rogerson, “Özellikle kalabalık olduğunda ve insanlar yürümek zorunda kaldıklarında, kalabalığın arasından yol almak zor oluyor,” diyor.
Murray, “İnsanlarla manevra yapmaya çalışmak, Mark'ı benimle tutmaya çalışmak - bu zordu” diyor. “Özellikle başında, etrafınızdaki pek çok insan olduğunda.”
Bu durumlarda iyi bir rehber koşucusu olmanın anahtarı, Murray'e göre, yüksek sesle.
Murray, “Mark'ın açık bir şekilde - insanların yoldan çıkması için bağırmak için net bir yolu olduğundan emin olmak zorundasınız” diyor. “Kesinlikle duyulmasını sağlamalısın!”
Londra Maratonu'nda elinizde bir yer varsa da olmasa da, görme kaybı olan kişilere destek olmak için sizin için Team RNIB'de bir yer var. Rnib.org.uk/londonmarathon adresinden üye olun
