Serbest metin yazarlarından Sarah Topping, Londra'da kocası Adam ve oğlu Zachary ile birlikte yaşıyor. Diyor:
Hamileliğimde bebeğimin geç kalacağına emin oldum, bu yüzden vade tarihim gelip gittiğimde şaşırmadım. Ama 10 gün geciktiğimde ve bir twinge kadar fazla hissetmediğimde, beklemek sürüklenmeye başladı. Ahududu yaprağı çayı yudumlarken ve bir köri yerken her zamanki hileleri yaptım ama işe yaramadı. Ebeğim tarafından verdiğim süpürmeler bile kasılmalarıma başlamamıştı.
14 gün geciktiğinde hastanem indüksiyonu önerdi. Kabul edilmekten mutlu oldum. 8'de, kasılmaları stimüle etmek için serviksuma bir prostaglandin peser sokuldu. O akşam ben de indüklenen başka bir mum-to-be ile bir oda paylaştım. Onun pessarı derhal etkili oldu, ama hiçbir şey hissetmedim. Bir ebe daha sonra beni inceledi ve ben dilate olmadığımı doğruladı. Çok hayal kırıklığı yarattı.
Sabah hiçbir şey olmamıştı. Ya da ertesi sabah, 16 gün geciktiğimde. Ebe, ikinci bir peser soktuğumda gözlerimi kapattım. O öğleden sonra ilk uygun kıvrımları hissettim. Bir şeylerin olduğu ortaya çıktı.
Saat 6'da sularımın kırılması için yeterince genişledim. Kısa bir süre sonra kasılmalar yükseldi ve önümüzdeki birkaç saatimi doğum küremde sıçrayarak, gaz ve havayı teneffüs ederek geçirdim. Saat 11'de, ebe bebeğimin arka arkaya konumlandığını ve dönmesi gerektiğini söyledi. Bunun için epidural olsaydım en iyisi olduğunu söyledi. Memnuniyetle kabul ettim, ama anestezistin ertelendiğini öğrendikten sonra, beni sakinleştiren ve doğum sancılarından uzak duran bir diamorfin enjeksiyonu için yerleştim. İki saat sonra bir epidural verildim, o zaman bir doktor bebeğimi elle çevirdi. Bundan sonra inanılmaz bir şekilde uyudum.
Ertesi gün sabah saat 07'de uyandım, son günümden 17 gün sonra.
Ertesi gün sabah saat 07'de uyandım, son günümden 17 gün sonra. Ebe, tam iki kere düzeldiğini ve ilerlemeyi başlatmaya hazır olduğumu doğruladı, ki önümüzdeki iki saat boyunca yaptım. Adam güvenimi arttırdı, ama emeğim sonsuz hissetmeye başladı.
Öğle yemeğinde, bir doktor attı. "Bir c-bölümüne ihtiyacın var" dedi. Hayal kırıklığına uğradım, ama nedenini anladım. Adam giymek için scrubs verildi. Ama başka bir doktor ziyaret ettiğinde her şey değişti. “Bebeği çıkarmak için forseps kullanabilirim” dedi. 1 de, yatağa uzanırken, yorgun hissettim. Forseps kullanıldı ve hiç acı hissetmedim. Saniyeler içinde bebeğim tutuldu ve bir kucak için bana geçti. Adem’in elini tuttum, güzel oğluma bakıp rahatlama gözyaşlarına boğuldum.
İnsanlara 17 gün geciktiğimi söylediğimde, buna inanamayabilirler. Ama Zachary beklemeye değdi.
>> Gecikmiş misiniz? Şimdi olanlarla ilgili daha fazla bilgi edinin
