Aile günleri planlamak söz konusu olduğunda, diğer annelerden ipuçları almalısınız, diyor Lucy Mangan
This Şimdiye kadar bu şeyleri bilmemeli miyiz?”Diyor kocam, bir Cuma akşamı, bir hafta sonu geleceğe dair bizi bekleyen bir aile faaliyeti içermesi gerektiğini düşünüyor. Çocuklarımızla ne yapacağımız ya da eğlenceli bir sabah, öğleden sonra ya da - yeterli uykuya sahip olmamız ve doğru uyarıcıları ele geçirmemiz durumunda - günü dışarıda geçirmemiz konusunda hiçbir fikrimiz yok. Her zaman hayal ettim ki, bu noktada (iki buçuk yaşında), yerimizin saklı olan tüm zevklerine karşı uyanık olacağım (ya da annemin hala "Londra var" dediği yere yarım saatlik bir tren yolculuğu yapamayacaktı) teklif etmeli. Ebeveynlikten Diagon Alley'e yayılan cevabın ve yapraklı banliyösünün yeni bir yönünün aniden ortaya çıkacağını düşünmüştüm. Giysi dükkanlarını, huzurlu kafeleri ve kitapçıları bir kez gördüğümde, şimdi yumuşak oyun merkezleri, Tumbling Tot sınıfları, hayvanat bahçeleri, doğa parkurları, sanat ve kurnazlık ve parıltılarla oynayabilecekleri kurnazca şeyler görebiliyordum. veya… ya da tarif edemediğim diğer şeyler, çünkü henüz onları düşünemiyorum.
'Bahçede doğa izini sürmek zorundayım' yerine
Yeni şeyler yapmak ve gitmek için yerler bulmak söz konusu olduğunda internet şaşırtıcı derecede yararsızdır. Gece geç saatlerde yaptığımız taslak aramalara girmeden önce belli bir boyuta ve öneme ulaşmak zorundalar (ruhlarımızı zaten üç saat uyuyarak sattık). Ya da bir Cumartesi sabahının kaosunda (üç saat daha yatağa dönebilmek için ruhlarımızı sattığımızda).
Ve o zaman bile, her zaman bir şekilde uygunsuz olmaya başladılar. Park yasak. Çocuğunuzun yaş grubuna uygun tek bölüm, onarım için kapatıldı. Kafe yok. Bu yüzden, iyi, güvenilir ve tamamen erişilebilir şeylere ulaşmanız için, diğer ebeveynler arasında geçen gizli bilgiler, en iyi ipuçları, sıcak ipuçlarına ihtiyacınız var. Ve ben kimseyi tanımıyorum. Bu konuda ne kadar muhteşem bir şekilde başarısız olmayı başarabileceğimi bilmiyorum. Ebeveynlik tarafından zorunlu kılınan sosyalleşme, benim gibi bir anayasa münasebetinin tüm çabasıyla ilgili en stresli şeylerden biri olmasına rağmen, gerçekten çok tehlikeli olduğumu düşündüm. Ama belli ki, barı çok düşük ayarlıyorum. Ve bunu yaparken, çocuğumu neşeli, yaratıcı ve coşkulu bir oyun için sonsuz fırsatlardan mahrum ettim.
Çok mu geç? Okula benziyor mu, başlangıçtaki popüler çete ile tanışmazsan, o zamandan beri sosyal bir dışlanmışsın? Coşkuyu daha etkin bir şekilde feda edebilmem için bir yere gitmeli ve tekrar başlamalı mıyız? Oh çok yorgundum, yarın bahçedeki bir doğa yolunu taklit edeceğim. Bu yapar. Lucy Mangan'ın aylık sütunu okumak için, Anne & Bebek dergisine buradan abone olun
Lucy’nin yeni kitabı Charlie'nin Çikolata Fabrikası: Willy Wonka'nın Komple Hikayesi, Altın Bilet ve Roald Dahl'ın En Büyük Yaratıcısı 4 Eylül'de çıktı.
