Gıda şirketleri tuz, şeker ve yağa bağımlıdır. Bu garip mi geliyor?
Yapmamalıydı. Bu, mümkün olan en düşük maliyet için en çekici gıdayı üretmek için durmak bilmeyen bir sürüşün bir parçası - bu da sektörü tekrar bu üç malzemeye geri götürüyor.
Şeker sadece tatlı değil. Daha pahalı olan malzemelerin yerini alır - ketçaptaki domatesler gibi - dökme ve doku eklemek için. Yağ, aşırı yeme uyarır ve 'ağız hissi' olarak bilinen şeyi iyileştirir.
Sudan çok daha pahalı olan tuz, işlenmiş gıdaların cazibesini artırmaya geldiğinde mucizevi güçlere sahiptir.
Tat önemlidir
Şeker al. Anlaşılması gereken ilk şey, bedenlerimizin tatlı tatları sevmek için çok sıkı bağlanmış olmasıdır. Ağzının on bin damak tadının her birinde tatlılık için özel reseptörler vardır ve hepsi beynin zevk alanlarına bağlanır.
Yağ, cansız cipsleri kıtır kıtır mıcırlara dönüştürür, ipeksi somunlara kavrulur ve işlenmiş gıdaların aylarca raflarda oturmasını sağlar. Tatları maskeleyebilir veya yanlış olanları taşıyabilir ve birçok gıdada bulunabilir - Snickers veya M & Ms yiyebilir ve 'a-ha, karbonhidratlar' düşünebilirsiniz, ancak kalorilerinin% 30 ila 50'si yağdan gelir.
Son olarak, büyük dozlarda tuz vermeyen işlenmiş yiyecekler neredeyse yok. Pastırmadan salata pansumanına kadar her şeye cazip gelir.
Kötü bilim
Daha da şaşırtıcı olan şey, bu çabanın ne kadar uyumlu olduğudur. Gıda şirketlerinin bilim adamları, istekli, bağımlılık yaratan bir gıda için mükemmel bir formül bulmak için çalışıyorlar. Ve bu, akıllı alışveriş yapanları bile kandırabilen tüm ambalaj ve pazarlamanın dışında. Görünüşte sağlıklı görünen öğeler bile tuz, şeker ve yağ ile yüklenebilir. Bir alışveriş yapan kişi olarak, göze çarpan kazançlı yiyeceklerin göz seviyesinde yerleştirilmesi gibi ince numaraların bilincinde olması hayati önem taşır. En düşük raf ve taze meyve ve kenarlarına kapalı. Ama ürünler hakkında hafif bir şey yok. Çekici olmak için tasarlandılar.
Güç üçlü
İyi haber şu ki, kendinizi kutsal olmayan üçlülükten kurtarmak zor değil. Tuz kullanmaya son vermemiz, ucuz bir içerik olarak umutsuzca bağlanan gıda şirketleri için olduğundan daha kolay.
Sadece neyi arayacağımı bilmek güçlendirmek. Dükkanda yürüyebilir ve şatafatlı ambalajlar ve boş vaatler hala dikkati dağıtırken, ürünleri oldukları gibi görebilirsiniz. Üreticilerin ve perakendecilerin spontane kararları provoke etmek için bir araya gelmeleri, koridorların uçları ve tepeler gibi en sıcak noktalarda en cazip ürünleri yerleştirmeleri nedeniyle her zaman bir listeye girmek için öder. Daha sağlıklı seçenekler için yüksek ve alçak seviyeye ulaşın ve şirketlerin daha az miktarda tuz, şeker ve yağ yüklediklerini iddia etmelerine olanak tanıyan beslenme olguları kutusundaki küçük porsiyon boyutlarına dikkat edin. Sadece altı hafta boyunca taze yiyecekler hariç her şeyi kesin ve bundan sonra süpermarketteki neredeyse her şeyi çok tuzlu, çok tatlı veya çok yağlı bulacaksınız.
Endüstrinin kendi tarafında tuz, şeker ve yağ olabilir ama seçim yapma gücümüz var. Ne satın alacağımıza karar veriyoruz. Ne kadar yiyeceğimize karar veriyoruz.
