Ernest Hemingway bir keresinde (neredeyse) dediği gibi, “Spor salonu iyi bir yer ve savaşmaya değer.” Melodilerin yanında kalmak, spor salonundaki herkesin sevdiği kişi olmanın kolay yol gösterici kılavuzudur.
- Telefonunuzu antrenmanınızı kontrol etmek, melodileri dinlemek veya bir zamanlayıcı yapmak dışında bir şey için kullanmak. Uçak moduna yapıştır.
- Su çeşmesine giderken, havlularınızı bankta bırakarak sohbet edin ve spor salonuna gidin. Bu bir şezlong değil.
- Çömelme alanındaki çoğu squat aktivitesi. Onu kolayca yerden kaldırabilirseniz, muhtemelen desteğe ihtiyacınız yoktur.
- Eğitirken bir yuva gibi küçük bir dambıl yığını biriktiriyorsun. Diğer insanların buna ihtiyacı var.
- Ağırlıkları geri koymamak. Evet, spor salonunun insanları toparlaması gerekiyor: ama hayır, bacak basınında 12 tabakayı boşaltmak zorunda değiller. Bunu cooldown olarak düşün.
- Tezgahın etrafında dört kişilik bir broker oluşturuluyor. Sadece daha zor bir şey yap.
- “Vurgulu” yapmak. Kiti paylaşmayı istemek ya da birisinin bunun için ne kadar süre kullanacağını kontrol etmekte fayda var. Sadece bir barracuda gibi dönmeyin, sessizce bekliyor… Bu garip.
- Paylaşmayı reddediyorum. Çömelme rafında ihtiyacınız olduğu kadar uzun süre alın - sadece diğer insanların “çalışmasına” izin verdiğiniz sürece.
- Diğer insanlara bakma. Evet, bu olur.
- Her temsilciyi karalamak. Ara sıra olan homurdanız iyidir: bir staccato ritmi, sizin için yanlış bir şey olduğunu gösterir.
- Rorschach-esque lekeleri tezgahlarda bırakmak. Terleme gayet iyi ve beklenebilir - ama Tanrı aşkına, adam, işiniz bittiğinde silin.
- Bir setin ardından ağırlığınızı yere atmak. Bir teknik düşüş setinden sonra titreyen ellerinizden düşerlerse, bu tamam. Bu hissi bilmiyorsanız, onları tekrar rafa getirmeyi başarabilirsiniz.
- İki kişilik bir bankın yapılması: biri yatar, biri işin yarısını “nokta” olarak yapar. Bunu böyle yaparsan, ne kadar kaldıysa, hiç kimse umurunda değil.
- Eğitmek için doğrudan dambıl rafının önünde durmak. Evet, formunuzu aynada kontrol etmeniz gerekiyorsa bile.
- Kolların düzelmediği ve kafanızın çubuğun üzerinden geçmediği çekilişler. Oh, 20 yapabilir misin? Çok gerçek anlamda, hiç bir şey yapamazsınız.
- Bayanları Rumen emekli olduklarında kontrol etmek için aynaları kullanmak. Biliyorlar. Herkes biliyor.
- İstenmeyen tavsiyeler sunmak. Gerçekten olmadıkça, birilerinin omurgalarını kırmaktan gerçekten emin.
- T-shirtünüzün teli ile alnınızdaki teri takıp çıkardığınız bu şey, absenize bir göz atıp gizleyebilirsiniz.
- Taç mücevherlerini saç kurutma. Neden buna ihtiyacın vardı?
- Selfie'ler. Gerçekten yapman gerekiyorsa, her seansta sadece bir tane. Tops.
Terbiyesizlik
Kensington Kişisel antrenör John S Richardson, yerel sweatbox'ta arkadaşlarınızı nasıl yapacağınızı (ve sizi herkesten nefret etmemesini) söyler.
En çok antrenör olarak sizi rahatsız eden nedir?
Burada pek çok alan var. Bazı insanlar ortaya çıkacak, ne yapılacağı ve tavsiyeye ve yardıma açık olacak ilk fikre sahip olmayacaktır. Bu iyi. Ancak, diğerleri ne yapmaları gerektiğine dair ilk fikir olmaksızın ortaya çıkacak, ancak uzman oldukları konusunda yanlış bir izlenim ile gizemli bir şekilde ortaya çıkacaklardır. Onları sadece bırakıyorum. Bu bir klişe, ama en kötü suçlular birlikte çalışmak için kız arkadaşlarını spor salonuna götüren adamlar. Çocuklar başlangıçta ne yapmakta olduklarını bilmiyorlar, ama yine de orada duruyorlar, silahlarını katlediyorlar, kız arkadaşlarına kötü niyetli, kötü bir form, iki saatlik triceps antrenmanı yaparak “eğitiyorlar”. Üstelik adım atabilir ve onlara söyleyebileceğiniz gibi değil ya da harekete geçmeye çalıştığınızı düşünüyorlar.
İşleri daha yumuşak hale getirmek için yapabileceğiniz en iyi şey nedir?
Şanslıyım ki şu an sahip olduğum müşteriler motivasyona ve tavsiyeye açıklar, ama Tanrım, geçmişte biraz inilti. Ne yazık ki, "Kapa çeneni" demek nadiren en iyi cevaptır. Bunun yerine, bir müşterinin haftanın her günü pasta yiyemediğini veya bir şey yapamayacağından şikayet ettiğinde, “Evet, zor olduğunu biliyorum” gibi şeyler söyleyerek bulursunuz. Bizimki, teknoloji mağaza çalışanının zorlu sempati, müşterinin mutlak beceriksizliği karşısında hayal kırıklığına uğruyor. Zihinsel hesap makinesinin ortaya çıktığı yerlere benziyor ve maruz kaldığınız her saçmalık için ne kadar kazandığınızı hesaplamaya başlıyorsunuz.
İyi bir antrenör ile kötü olan arasındaki farkı nasıl anlatabilirsin? Şişman mı?
En iyi şekilde eğitmenlerin en iyi eğitmenler olduğunu söyleyemeyiz - ondan çok uzak - ama hiç bir zaman, işlerinde iyi durumda olan bir şekilsiz PT'yi hiç görmedim. Bir adamla çalışırdım, ona obez olan Dave'i (gerçek ismi değil) diyelim. Birkaç kilo fazla kilolu değil ama çok büyük. Dave'in neden müşterilerini tuttuğunu görebiliyordum: sohbet etmekten hoşlanan gerçekten hoş bir adamdı, ama hiperventilasyonu olmayan egzersizleri bile gösteremediğinden, geri dönmenin hiçbir zaman pratik bir nedeni yoktu.
Bir spor salonunda gördüğün en kötü şey nedir?
Bu benim müşterim değil, TV kişiliği oldukça kaba olan bir televizyon kişiliği değildi. Müşterimi eğitiyordum, çok kilolu olan bir genç bayan, daha önce hiç spor salonunda bulunmamış ve anlaşılır bir şekilde dehşete kapılmıştı.Onu güvenceye almaya ve bazı temel alıştırmalarla başlamaya çalışırken, yıldız doğrudan müşterime bakarken oldukça yüksek sesle söylemeye makul olduğunu düşündü, “Oh, bugün şişman kişi eğitimi mi?” Zehirli.
