Bu ne bisiklet sürmek maratonun karşılığı mı? 42 km'lik koşu ile gelen bacak sopası, kalori-çatırtı, acı bariyer-busting hissi almak için ne kadar kuzeye ihtiyacınız var? Londra'dan Paris'e sadece bunu yapmalı.
Bu yılın Haziran ayında Londra-Paris Döngüsü Turu'na kayıt oldum. Hampton Court'tan başlayıp, üç gün sonra Champs Elysées'den Arc de Triomphe'ye kadar her şeyi planlayan 520 kilometrelik alanı kapatacağım. Bu, bisiklete binmeyi seven herkes için yapılması gereken bir etkinlik haline geliyor ve sürüş sırasında yuvarlanan yol kapamalarını da içeriyor. Bu yüzden Tour de France deneyimini - en azından hiç bir zaman ona ulaşamayacağımı - anlıyorsunuz. Zor kısmı, elbette, eğitimdir. Şimdiye kadar benim yol bisiklet sürmemizin çoğu triatlonlar için eğitilmişti, bu yüzden en uzun süre pedal çevirmem gerekiyordu 40km ve vücudumun saatte 170 km hızla ortalama saatte başa çıkacağından emin değilim.
Şekle girebilmek için hafta sonları evden dışarı sızıyordum (çocukları Aslan Kralının önünde tutuyorum, karımı yeni çıkıyorum, yakında döneceğim) ve Londra'dan dışarı çıkana kadar pedal çeviriyorum. Nerede olduğumu bilmiyorum ve arkanı dönmemek konusunda endişeliyim. Fantezi GPS teknolojisi ile donatılmadan, Watford'a yakın bir yerde bir hendekte bitmeden ve gelip beni almak için karımı aramak zorunda kalmadan ev yolumu bulabileceğime güvenmeliyim. İyi bir su kaynağı ve Jöle Bebekler, buhar tükenmemi sağlıyor. Eğitim oturumlarım sırasında öğrendiğim en önemli şey, kıç korumanın bir öncelik olmasıdır. Bisikletler kıçınıza kötü şeyler yapar ve en yüksek teknolojili dolgulu şort bile kilometrelerce kazmaya başladığınızda zıplamayı önleyemez. Cevap iyi bir güderi kremi (Sportique Century Riding Cream kullanıyorum). Bu şeyleri arka tarafınıza çekmek, yasaları çiğnemeden gerçekleştireceğiniz en doğal olmayan eylemler arasındadır, ancak kremin sürtünmeyi azaltıcı özellikleri tüm bunları değerli kılar.
