Ortağınız daha fazla yer mi istiyor? Uzay ihtiyacı kötü bir şey olmak zorunda değil. Birbirleri olarak birlikte kalırken, birbirlerinin sınırlarına saygı duyma ve birbirlerini birey olarak büyütme konusunda her şeydir. Daha fazlasını anlamak için bu hikayeyi okuyun.
Giriş bölümünü okumak için buraya tıklayın: İlişkinizde Uzay Gerekir?
İşe gittim, her zaman ne yaptığını düşünüyordum. Düğün d günü olmalıydı. Onu aradım. Cevap yok. Aynı şey, üst üste beş kez. O meşgul olmalı.
Öğle yemeğinden sonra onu tekrar aradım. O hücresine cevap verdi ve o iyi bir zaman geçiriyor, onun arkadaşı ile oldu. Bir şeyden, aşktan ve onu ne kadar özlediğimi ve daha fazlasını konuştuk. Aşık soğuk bir çiseleyen.
İşe yoğun bir gün geçti, ben de işten sonra bir kez daha aradım, eve dönerken. Beş dakikalık bir arama. Onunla konuşmak güzeldi. Bana iyi hissettirdi. Ve sürekli onu özlüyordum. Nedenini bilmiyorum.
Akşam yemegi. Aramak. Beş dakika. Akşam yemeğinin ortasındaydı. Ondan sonra yatakta yatarım. Mutlu düşünceler aklımdan geçiyor. Yemekler, öğle yemekleri, küçük el tokaları, tatlı öpücükler ve daha fazlası. Onu yazıyorum. â € œQuestion: Bir erkeğin bir kızı çok fazla özlediğinde ne yapması gerekiyor, ama henüz çok fazla aradığı için aramak istemiyor mu?”Cevap yok. Yine yazıyorum. Bir saat sonra ondan bir mesaj aldım. Uyumak için arkadaşları ile yatakta yatıyordu. Ona mesaj attım. Onun sesini duymak istedim. Onu çok özledim. Daha sonra arayacakları manifatura ve işkencenin yarım saati beni aradı. Bir dakika. Aşkın hızlı bir sıçrama. Yeterince iyi. Uyumaya gittim.
Ertesi gün ofisteydi. Onu öğle yemeğinden sonra aradım. Bazı müşterileriyle buluşuyordu. Bir dakika. Hayatımdaki lapa eksikliği ile gittikçe sinirlendim. Her neyse, her zaman gece daha sonra sohbet etmek için zaman vardı. Çabuk bir akşam yemeği yedim ve normalde onu aradığım zamandan birkaç saat önce aradım. Ailesiyle akşam yemeğinin ortasındaydı. Ben kapattım. On iki saat. Beni aradı. Mutluydum. Aramaya birkaç dakika kaldı ve bir şeylerin onu rahatsız ettiğini biliyordum. Asmak istedi!
Birkaç dakika süren rahatsız edici, karanlık ve yirmi sorudan sonra vahşi atar, onu sinirlendiren sürekli çağrı olduğumu anladım. Ve sonra en kötüsünü duydum, çok yapışkandım! O gece sevgiyi dökmediyse, sefalet gibiydi. Ona göre, mekanına saygı duymadım. Ama yaptım. Bende öyle yaptım Onu çok özledim. Çok. Aksini düşünüyordu.
O, iki gün boyunca onu sadece gizliliğini istediği sırada aramamın gerekmediğini açıkça belirtti. Ama iki gün benim için çok uzun, ona yalvardım. Ona saygı duymama ve ona yer açmamın hikayesiyle sıkıştı. Benimki ile sıkıştım. Onu özledim. Konuşma birkaç saat sürdü, ama mutlu kıkırdaklardan daha fazla sessizlik sesi vardı. Ve duyduğum tüm sessiz anların her birinde ağır nefes alıp verdiğim zaman kalp atışlarım vardı, kendimi panikledim.
Ve aralarında bir yerlerde, filmden Charlie, Good Luck Chuck, Jessica Alba ile yapıştığı zaman vardı. Bu filmi birkaç yıl önce izlediğimde, çok komik ve son derece aptalca olduğunu düşündüm. Ama elimdeki telefon ve ateşli nefeslerin sesiyle, yardım edemedim ama o adam olduğum için hakaret edemedim!
Ona üzgün olduğumu söyledim. O dinlemek istemedi. Kalbim kırılmıştı. O ayrıldı. Ve kapattı. Ve geri arama. Telefonu yavaşça tuttum. İlk önce yastığa düştüm. Nefesimi tuttum. Ben ölmedim. Ertesi sabah uyandım. Yastığımın ateşinde bir primat gibi yapışıyordum. Tanrım, ağladığın için! Onu fırlattım.
Onunla konuşmak istedim. Ama aynı zamanda ona saygı duyduğumu bilmesini istedim. Onu o gece aradım. Aramamı iptal etti. Ve o gece konuşmaktan hoşlanmadığını söylememi sağladı. Her şeyin delirdiğini düşündüm. Üç gün sonra onu yemekten sonra aradım. Telefonuna cevap verdi. Birkaç dakika arkadaş olarak konuştuk. Ve sonra, bu son birkaç gündür beni çok düşündüğünü söyledi.
Bağırmak istediğim tek şey, “özellikle beni öldürürken beni özlediysen, neden aramadın?” Diye sordu ama daha iyi biliyordum. Bir savaşı yıpratan bir adamın sesiyle konuştum, ama rahatsız edilmemiş gibiydi. Onu özledim. Ona bunu söyledim. Yine başladık. Özür diledim. O güldü. Kafamın arkasında bir yerlerde hissedebileceğim çiseleyen miydi? Yoksa kalbimde miydi? Ben güldüm. Geri döndük. Süpermen gibi hissettim. Sadece pantolonumu ve iç çamaşırlarımı değiştirmek istedim!
Arama sabah saat beşe kadar sürdü. Sonra da ilgili yataklarımızı vurduk. Konuştuğumuz o tuhaf saatlerde, yağmur yağdı, boğuldu ve kedileri ve aşkı köpekleri ve tutkunun hailstonlarını attı. Her şey çok iyi hissettim, sarhoş hissettim. Ertesi sabah erkenden uyandım. Benim hücrem beni uyandırdı. Onun çağrıydı. Uyanmak için daha iyi bir yol olabilir mi? On dakika konuştuk ve iyi bir sohbetten sonra birbirimizi öpüştük. Ve ona o gece onu aradığına söz verdim.
Bu birkaç gün önce oldu ve şimdi düşündüğümde, belki de çok sertti, ama haklıydı. Ve belki de biraz yapışmıştım.Özellikle de onu iki gün boyunca aramamamı söylediğinde.
Belki de hayattaki dengemizdir. Hayatım boyunca daha önce birkaç kız arkadaşım vardı, ama onların mekanlarını istila ettiğimde hiçbirinin beni atmadığı bir zaman yoktu. Onu dinlemek için fikrimi hazırladım ve istediği zaman ona istediği zaman istediğim zaman onu istediğim zaman arayabileceğimi açıkça belirtti. Ben buna iyiyim. Her erkeğin rüyasıyla çıkıyorum, bir kızın kıvrımının tam tersi bir kız, ama bir şekilde, biraz daha yapış yapış olmasını isterdim! Ama hey, belki o zaman istemiyordum.
Şimdi mutluyum ve her şey tekrar aşık oldu. Bugün iyi şanslar Chuck'ı daha yeni izledim. Biliyorsun, bir şekilde, Charlie böyle kötü bir adama benzemiyor.
Ne de olsa, sadece aşıkların peşinden koşuyordu, değil mi? Bende.
